Korea Południowa
Dzień 19, 16.03, piątek
Incheon – Seul (~60 km)
Incheon – Inch’ŏn lub Inczhon – miasto na prawach metropolii, trzecie co do wielkości w kraju – ponad 2,5 mln mieszkańców. Duży ośrodek przemysłu: huty żelaza, aluminium i szkła, zakłady włókiennicze, samochodowe, chemiczne, spożywcze, materiałów budowlanych, stocznia. Jest uważane za część większego zespołu miejskiego Seulu, z którym jest połączone autostradą, linią kolejową i metrem. 21% powierzchni miasta zajmują pola ryżowe, a 44% lasy. Znajdujący się na pobliskiej wyspie port lotniczy jest głównym lotniskiem w Korei i jednym z najważniejszych miejsc przesiadkowych w Azji. Osadnictwo datuje się tu od neolitu. Położenie miasta predestynowało go do roli ważnego portu morskiego, założonego w 1883. W okresie tym miasto nosiło nazwę Chemulpo. Podczas wojny rosyjsko-japońskiej, w 1904, tu wylądowały wojska japońskie, opanowując następnie Koreę (bitwa pod Czemulpo). Podczas wojny koreańskiej, 1950, Inch’ŏn był miejscem wielkiego desantu wojsk amerykańskich, którego celem było opanowanie drogi Inch’ŏn – Seul – Wonju i odcięcie wojsk KRL-D na południu Korei. Opór stawiany na drodze do Seulu przez nieliczne jednostki północnokoreańskie był na tyle heroiczny, iż korpus potrzebował na pokonanie 35 km dystansu aż tygodnia, a przez kolejny tydzień był uwikłany w walki uliczne w Seulu. Dzięki temu znaczna część wojsk KRL-D zdołała powrócić na północ.
Dzień 20-21, 17-18.03, sobota-niedziela
rest daye, zwiedzanie Seulu
Stolica, 10,2 mln mieszkańców, zespół miejski 16,3 mln mieszkańców (w 1995). Jedno z najstarszych miast świata. Współczesny Seul lokowano w 1096 pod nazwą Hanjang, później kilkakrotnie zmieniał nazwy. Od 1394 stolica kraju i rezydencja cesarzy z dynastii Li panujących w Korei do 1910. Zdobywany i niszczony przez Japończyków 1592 i Chińczyków 1637. Po aneksji Korei przez Japonię 1910 siedziba generalnego gubernatora. Po wyzwoleniu 1945 przemianowany na Seul. Podczas wojny koreańskiej (1950-1953) zajęty przez wojska północnokoreańskie (czerwiec-wrzesień 1950) oraz chińskie (styczeń-marzec 1951).
Największy ośrodek gospodarczy i kulturalno-naukowy kraju. Przemysł elektroniczny (produkcja telewizorów, komputerów), samochodowy, włókienniczy, maszynowy, metalowy, chemiczny, skórzany, spożywczy. Siedziba banków, giełd handlowych i koncernów (Samsung, Goldstar). Węzeł komunikacyjny, port rzeczny. 18 uniwersytetów, najstarszy założony w 1897. Miejsce XXIV Igrzysk Olimpijskich w 1988.
Pałace:
Deoksugung (mały kompleks pałacowy, urocza namiastka Gyeongbokgung, ceremonia zmiany wart przed wejściem codziennie, oprócz poniedziałków, godz.: 10:30; 14:00; 15:00).
Changdeokgung (obiekt UNESCO) – w początkach XV w., w miejscu uznanym za przychylne, cesarz T’aejong polecił budowę nowego pałacu. Powołano specjalny urząd budowy pałacu, którego zadaniem było stworzenie zespołu budowli oficjalnych i mieszkalnych, otoczonych ogrodem, starannie przystosowanym do nieregularnego ukształtowania 58-hektarowego terenu. Zespół powstały w efekcie działań urzędu stanowi obecnie cenny przykład architektury pałacowej Dalekiego Wschodu, harmonijnie wtopionej w naturalne otoczenie. Zwiedza się tylko w grupach z przewodnikiem. Uroczysta zmiana warty przed pałacem.
Changgyeonggung i przylegająca doń świątynia Jongmyo (piękny zespół pawilonów z drewnianymi dachami, bardzo kolorowo malowanymi w jesiennym parku, XV w).
Gyeongbokgung – XIV-wieczny, niszczony wielokrotnie, wspaniałe różowe pawilony z przepięknymi kolorowymi „rogatymi” dachami, bogato wyposażonymi wnętrzami i ładnym parkiem, tradycyjna zmiana warty. W cenie biletu zwiedza się muzeum ludowe. Najbardziej cesarski, największy i najstarszy z pałaców koreańskich władców w Seulu. Budowę rozpoczęto w 1394 r. i od tego czasu rósł, nabierał piękna i rozmachu. W 1867 r. stanowił kompleks 330 budynków, w którym mieściło się ok. 6 tys. wspaniale udekorowanych pokoi. Cały obszar pałacowy zajmował 410 tys. m kw. Tutaj rozpoczęły się czasy świetności Korei i tutaj zakończyły tragiczną i niezwykłą historią miłosną ostatniego cesarza. Upadek pałacu i dynastii cesarskiej jest ściśle związany z losami królowej Myeonsong, zwaną też Min. Pochodziła z ubogiej, ale szlachetnej rodziny. Kiedy miała 8 lat zmarli jej rodzice. Wtedy to na tron wstąpił zaledwie ośmioletni emperor Gojong i kilka lat potem zaczęto szukać mu żony. Min była idealną kandydatką: sierota, piękna, zdrowa, wykształcona. Koreańskim zwyczajem, w dniu ślubu założono jej ogromną perukę, która była tak ciężka, że wyższa od panny młodej dama dworu musiała podtrzymywać to misterne dzieło sztuki fryzjerskiej. Min miała wtedy 15 lat. Szybko okazało się, że młoda królowa była bardzo ambitna i inteligentna, a jednocześnie pełna delikatności i skrupulatnie przestrzegająca skomplikowanych reguł dworskich. Zamiast przyjęć i wyrafinowanych strojów czytała książki zarezerwowane dla mężczyzn i sama wykształciła się w historii, filozofii i polityce. W wieku 20 lat zaczęła aktywnie udzielać się w cesarskich naradach. Chętnie przyjmowała chrześcijańskich misjonarzy, chłonąc ich wiedzę o świecie. Po raz pierwszy w historii Korei założyła szkołę dla dziewcząt. Kiedy w 1876 Japonia praktycznie zaczęła okupować Koreę, stworzyła plan, w którym dała pierwszeństwo udziału krajom Europy Zachodniej w modernizacji państwa. Polityczne wpływy cesarzowej były wtedy bardzo duże, a jej opozycja przeciwko Japończykom wiele znaczyła. Wkrótce Min zapłaciła za swe poglądy i zaangażowanie w sprawy państwa okrutną śmiercią. Japońscy agenci wtargnęli do części kobiecej pałacu i ponieważ nie wiedzieli jak wygląda królowa (nosiła się bowiem bardzo skromnie) zaczęli zabijać damy dworu. Min nie będąca pod żadną specjalną ochroną podzieliła ich los. Królowa ściśle przestrzega dworskiej etykiety, choć czuła się przez nią uwięziona. Jej małżeństwo nie zostało skonsumowane, jak dyktowała tradycja, pierwszej nocy poślubnej. Miała problemy z poczęciem potomka. Nie pokochała małżonka, dopóki nie związały ich wspólne problemy. Wtedy dopiero mąż dostrzegł w niej siłę, oddanie, z której wyrosła dojrzała miłość.
Gyeonghuigung, zwany drugim pałacem, to miejsce, w które król udawał się w przypadku niebezpieczeństwa. Od kwietnia do grudnia (o ile jest ładna pogoda) na dziedzińcu w środy i soboty, między 13:30 a 15:00, odbywają się pokazy taekwondo, połączone z koncertami tradycyjnej muzyki koreańskiej. Wstęp do pałacu i na pokazy za darmo.
Muzea:
Narodowe zachwyca bogactwem zbiorów, świetnie wykonane ekspozycje, zwłaszcza część z posągami Buddy;
Kimchi – unikat na skalę światową.
Parki:
Tapgol z 12-metrową, XV-wieczną marmurową pagodą.
Namsan z symbolem miasta – wieżą, w centrum. Na szczyt granitowej góry można dotrzeć kolejką linową albo pieszo, po stromych schodach, czy też ścieżką wijącą się wokół góry. Wstęp na wieżę płatny, ale co wieczór od 17:00 do 23:00 na wieży odbywa się świetlne show, przepiękny pokaz różnobarwnych świateł. U podnóża znajduje się Namsankol – tradycyjna wioska koreańska. Piękny skansen z licznymi eksponatami, za darmo, można natknąć się na ceremonie zaślubin, koncerty np. na bębnach.
Seonyudo na wysepce na rzece Han. Usytuowany na miejscu dawnej oczyszczalni ścieków, wkomponowany w jej betonowe struktury . Wieczorem setki kolorowych lamp tworzy magiczną atmosferę. Wstęp za darmo.
Bazary: Namdameun zwany też nocnym targiem, kilka pchli targów i tereny wokół uniwersytetów, ulica Insadong.
Świątynie buddyjskie:
Jogyesa – największa (z 1938 r.), w stylu dynastii Joseon, obok wieża z potężnym bębnem, dzwonem i rybą-kołatką (w Chinach te 3 elementy mają zawsze osobne wieże).
Bongeunsa – najstarsza (założona w 794 r., gruntownie przebudowana w XV w.), położona malowniczo na wzgórzu, wśród drzew i wieżowców. Pawilony świątynne ze wspaniałymi kolorowymi dachami, oraz malowidłami naściennymi (dekoracyjny, kolorowy styl malowania drewnianych świątyń nosi nazwę dancheong, przedstawia motywy roślinne, zwierzęta, ludzi, krajobrazy, wzory geometryczne).
Jongmyo – została dodana do listy UNESCO w roku 1995. Jest poświęcona duchom przodków rodziny królewskiej dynastii Joseon. Widać w niej duży wpływ tradycji konfucjonizmu. W roku 1394, kiedy świątynia powstała, była jednym z najdłuższych, o ile nie najdłuższym budynkiem w Azji. Jest tutaj 19 tablic upamiętniających królów i 30 ich królowych umieszczonych w 19 komorach. Podczas inwazji japońskiej w 1592 roku świątynia została zniszczona, a następnie w 1608 roku odbudowana.
Inne zabytki: mury obronne (1392-1446) z bramami Nam-demun (stoi na niedostępnym rondzie, obok targowisko) i Tong-demun, pagody Hion-mio-thap (1085) i Wongak-sa (1465), świątynia Mun-mio (1600).
Wzgórza Inwangsan (338 m) – pełne szamanistycznych i buddyjskich świątyń (lub mieszanych: obok figur Buddy można znaleźć postacie szamańskich bóstw: Sanshina – boga gór, czy Doksunga – boga rzek). Kolorowe świątynie ukryte wśród skał i zieleni z widokiem na las wieżowców w dole. Co chwila można spotkać stare kobiety siedzące w cieniu drzew – przyzywające i modlące się do duchów, składające im ofiary z jedzenia i picia, pełno jest też małych skalnych ołtarzy lub kopczyków, przed którymi płoną świece lub kadzidła. Skała, wyglądającą jak malarstwo Salvadora Dali, do której modlą się kobiety o syna. Na kamienną górę prowadzi trasa pośród XIV-wiecznych fortyfikacji oraz współczesnych linii obronnych. W strażnicach żołnierze z karabinami i armaty wycelowane na północ. Góry nie porasta zbyt dużo roślinności, więc malownicze widoki na Seul.
Dzień 22, 19.03, poniedziałek
Seul – Anyang – twierdza Hwasong – Suwon – folk village (~80 km)
Anyang – miasto liczące ok. 700 000 mieszkańców. W dolinie skalistej rzeki, wśród drzew, znajduje się tu Park Sztuki.
Suwon – miasto (ponad 1 mln ludzi) 30 km od Seulu, jeździ metro. Obok stacji metra (która służy też jako stacja kolejowa) jest biuro IT, gdzie można kupić bilet do Korean Folk Village i na jego podstawie wsiąść w darmowy autobus, który nas zawiezie tam w pół godziny.
Forteca Hwaseong – mury fortecy miejskiej, które są wpisane na listę UNESCO od 1997. Kiedy w końcu XVIII w. cesarz Chongio, z dynastii Choson, przeniósł grobowiec swojego ojca do Suwonu, otoczył go umocnieniami obronnymi, zaprojektowanymi według wskazówek wpływowego architekta wojskowego epoki, łączącymi najnowsze wynalazki z tej dziedziny Wschodu i Zachodu. Na długości 6 km rozciągają się masywne fortyfikacje przebite czterema bramami, wyposażone w bastiony, wieże artyleryjskie oraz inne elementy umocnień. Brama jest na środku ronda i robi wrażenie. Dalej trzeba iść stromo pod górkę, żeby zrobić spacer dookoła murów. Pałac w środku nich (kilka budynków) wygląda podobnie do tych w Seulu. Za murami jest też normalna cześć miasta, ludzie sobie zwyczajnie żyją.
Korean Folk Village – to coś jak nasze skanseny, ale o wiele lepiej zorganizowane. W tradycyjnych domach siedzą ludzie w dawnych strojach i dłubią różne rzeczy tak jak kiedyś się robiło, np. plotą buty, obierają kukurydzę, gniotą ciasto, podkuwają konie. Wszędzie są małe poletka z uprawami, gdzie faktycznie coś rośnie. Są pokazy konne i mnóstwo innych atrakcji. Minimum trzy godziny zwiedzania. Przy wiosce jest dużo restauracji, gdzie można zjeść różne wyszukane posiłki w dość atrakcyjnych cenach.
Dzień 23, 20.03, wtorek
folk village – droga nr 45 – Myobong – droga w lewo – Anseong – do drogi nr 34 i w lewo – Jincheon – przecinamy autostradę nr 35 – Chopyeong (~80 km)
Anseong – promuje się jako miasto mistrzów rzemiosła, słynie z wyrobów sztuki, rękodzieła, wyrobów z mosiądzu. Od późnej wiosny do jesieni trwa tu festiwal. Uprawia się tu azjatyckie gruszki, ryż, winogrona.
Jincheon – odbywa się tu (w ojczyźnie tej dyscypliny sportu) corocznie światowy festiwal Taekwondo Hwarang.
Dzień 24, 21.03, środa
Chopyeong – droga nr 34 – Goesan – w prawo do świątyni Gagyeecinsa na teren Parku Narodowego Sok-risan – w lewo do świątyń Bong-amsa i Shimukonsa – do drogi nr 32 (~90 km)
Dzień 25, 22.03, czwartek
z drogi nr 32 w lewo – przecinamy autostradę nr 45 – Hamchang – w lewo drogą nr 3 – Jeomchon – w prawo do drogi nr 59 – do drogi nr 28 i w lewo – wioska Hahoe (~80 km)
Hamchang – stolica małego królestwa, uważa się, że Goryeong Gaya we wczesnym okresie Trzech Królestw. Grobowiec jego założyciela – Goryeonga – znajduje się w centrum miasta. Na wzgórzu Obong znajdują się inne grobowce z tego okresu. Obecnie jest to miasto o znaczeniu lokalnym.
Jeomchon – w tłumaczeniu nazwa brzmi „miasto górskiej przełęczy” i zapewne odnosi się do niewysokich wzgórz biegnących wzdłuż granic miasta.
Dzień 26, 23.03, piątek
rest day, zwiedzanie wioski, uczelni konfucjańskiej
Hahoe – wioska niedaleko miasta Andong, żyjący skansen, w którym mieszka ok. 180 rodzin (zajmujących się uprawą i hodowlą bydła), najstarsze domy mają nawet po 600 lat (domy są drewniane, zwykle tworzą zamknięte podwórka, ze wspaniałymi dachami, podtrzymywanymi przez ozdobne belki). Można obejrzeć charakterystyczne dla regionu przedstawienie teatru masek (jest to sztuka ludowa w treści i złożoności przypominająca antyczne tragedie, polega nie na tańcu i muzyce, lecz na alegorycznych przedstawieniach, których celem było bądź zapewnienie pomyślności, bądź rozładowanie lokalnych konfliktów społecznych, z udziałem widzów), odwiedzić targ.
Dzień 27, 24.03, sobota
Hahoe – przeciąć autostradę nr 55 – Jeomgok – Gusan dong – do drogi nr 35 i w prawo – Woljeong – Jacheon (~90 km)
Dzień 28, 25.03, niedziela
Jacheon – z drogi nr 35 w lewo do drogi nr 69 – w prawo – Yeongcheon – w lewo drogą nr 28 – Dongdo – Angang – w prawo do drogi nr 20 – w lewo i przy linii kolejowej w prawo – Gyeongju (~90 km)
Gyeongju – miasto w południowo-wschodniej części kraju, w prowincji Kjongsang Północny. 128 tys. mieszkańców (1985). Ośrodek handlowy regionu rolniczego (głównie uprawy ryżu i bawełny). Węzeł drogowy i kolejowy. Ośrodek turystyczny. W pobliżu park narodowy Kjongdzu.
Na liście UNESCO dzielnica zabytkowa, w której koncentrują się wspaniałe przykłady koreańskiej sztuki buddyjskiej, na które składają się rzeźby, reliefy, pagody oraz ruiny świątyń i pałaców, pochodzące z epoki największej świetności tej unikalnej formy ekspresji artystycznej, szczególnie z okresu pomiędzy VII i X w. Tu znajdują się grobowce królewskie dynastii Joseon. Porośnięte zieloną trawką pagórkowate królewskie groby nawet do 22 m wysokości, wnętrza jak piramidy, wyłożone kamieniami, do komory grobowej składano ciało oraz kosztowności, naczynia, użyteczne przedmioty. Grobowce królów i wielmoży z dynastii Silla (IV-VII w). Także ogród królewski położony nad sztucznym jeziorem Anapji Pond (VII w).
Dzień 29, 26.03, poniedziałek
Gyeongju – droga nr 4 – grota Seokguram – świątynia Bulguksa – do drogi nr 31 – plaża Bong-gil (~50 km)
Bulguksa, Pulguk-sa – świątynia, zabytek UNESCO, zbudowana przez dynastię Silla w VIII w. Pięknie malowane, lekkie, z tradycyjnymi dachami pawilony, urocze położenie. Oprócz motywów geometrycznych i kwiatowych świątynię upiększono podobiznami mnichów, zwykłych ludzi, smoków, ryb, tygrysów, scenkami rodzajowymi.
Leśną ścieżką można dojść do groty Seokguram.
Seokguram – zabytek UNESCO – kamienna rotunda, wykuta w VIII w. w stokach góry T’oham, w której siedzi granitowa podobizna Sakyamuni Buddy w pozycji bhumisparsha mudar, otoczona przez ponad 3 tuziny strażników. Budda patrzy na Morze Wschodnie, które jest widoczne przy dobrej pogodzie. Posąg, wraz z otaczającymi go płaskorzeźbowymi i pełnoplastycznymi przedstawieniami bóstw, bothisattwy i jego uczniów – oddanymi delikatnie i realistycznie – stanowi arcydzieło sztuki buddyjskiej Dalekiego Wschodu.
Dzień 30, 27.03, wtorek
plaża Bong-gil – droga nr 31 – Haseo – Gangdong – Yonam – Ulsan – drogą nr 14 – Busan (~90 km)
Ulsan jest miastem na prawach metropolii, nad brzegiem Morza Japońskiego. Serce narodowej strefy przemysłowej, w której siedzibę ma m.in. międzynarodowy koncern Hyundai. Do roku 1962 był portem rybackim. W trakcie realizacji pięcioletniego planu ekonomicznego w Korei Południowej został przemianowany na port handlowy, przeładunkowy.
Dzień 31, 28.03, środa
rest day w Busanie
Busan – świątynie buddyjskie Beomeosa i Samgwangsa. Park Yongdusan z wieżą widokową, targ Jagalchi (ponoć największy rybny bazar na świecie). Ruiny fortecy Geumjeong, muzeum Busanu, najbardziej znane plaże w Korei – Heundae, Gwangallii – i największe spa w Azji, rosyjska dzielnica.
Dzień 32, 29.03, czwartek
Busanu – godz. 20 prom (12 godz.) – Shimonoseki (Japonia)